For English, click here.
Er leefde eens een oude man alleen in een bos in de heuvels. Het was een wijze man die kennis had van de geneeskrachtige planten in de natuur, van sterrenkunde en van de natuurlijke fenomenen. Die wijsheid was een geschenk die van generatie tot generatie overgedragen waren aan hem. Kennis die niet meer op de huidige scholen onderwezen wordt.
Nu kwamen de mensen in het nabijgelegen dorp dat aan de zee lag, de oude man niet meer opzoeken voor raad of advies. Het dorpje ontwikkelde zich. Er kwamen nieuwe winkels, er werden wegen geasfalteerd en er werd een nieuwe school gebouwd. De dorpelingen vroegen de oude man niet meer om medicijnen of tips over waar en wanneer te vissen. Die informatie haalden ze van het internet. De oude manieren worden niet gezien als de weg naar de toekomst.
Het bezoek
Af en toe kwam de wijze man naar het dorp om boodschappen te doen. De oudere bewoners van het dorp herkenden de man maar de kinderen niet. Ze pestten hem zelfs omdat de oude man vreemd liep en vaak in zichzelf sprak.
Op een dag was de oude man weer in het dorp en een vader betrapte zijn zoon die de oude man voor de grap nadeed. De vader sprak zijn zoon streng toe. Hij legde uit dat de oude heel wijs is en een soort dokter is. Hij vroeg de zijn zoon om meer respect voor de oude man te hebben.
Die middag liep de oude man weer door het bos, terug naar zijn huis huisje in de heuvels. Hij was bedroefd dat niemand hem meer herkende en werd nog verdrietiger van de gedachten over de toekomst die hij probeerde te negeren.
De oude man was moe en voelde zich alleen. Al zijn vrienden waren er niet meer. Hij herinnerde zich zijn jeugd en de leer van de oude mensen. Hij realiseerde zich dat hij verdrietig was omdat wijsheden niet meer overgedragen zou worden en met hem zou uitsterven.
Ondertussen ging de bouw van de school in het dorp gewoon door en de dag dat het nieuwe gebouw officieel geopend zou worden kwam dichterbij.
De droom
De nacht voorafgaand aan deze feestelijke gelegenheid had de oude man een droom. De droom was dat er uit de grond een groot reptiel kwam. Het verwoestte alles wat het op zijn weg tegenkwam. Ook het dorp moest het ontgelden. De wegen werden verwoest, de gebouwen werden met de grond gelijkgemaakt en het monster verdween in de zee. Daarna kwam er een grote golf uit de zee en nam iedereen mee die nog niet in de heuvels was gevlucht. Iedereen, behalve een klein jongetje. Dit jongetje stond voor het bed van de oude man met de armen uitgestrekt en hij met gebalde vuisten. Toen hij zijn handen opende, vlogen er zaden die door de wind werden meegenomen.
->Leestip: Dromen
De waarschuwing
De oude man werd badend in het zweet wakker. Hij had nog nooit zo een duidelijke droom of visioen gehad. De volgende ochtend ging hij meteen naar het dorp toe. Hij liep het nieuwe schoolgebouw binnen en de ceremoniële opening was net afgelopen. Iedereen was met elkaar aan het praten onder het genot van een drankje. De oude man klom op het podium en pakte de microfoon.
“Jullie moeten zo snel mogelijk weg. Jullie huizen worden verwoest en velen zullen sterven”.
Het werd stil in de zaal. De kinderen gingen achter hun ouders staan. Sommige mensen moesten lachen. Anderen draaiden zich om. De nieuwe directeur kreeg de oude man met moeite van het podium en bood hem iets te drinken aan.
De oude man weigerde en riep “Ga! Nu jullie nog tijd hebben!”.
Het jongetje
Toen de oude man wegliep, kwam er een jongetje op hem afgelopen. Het was het jongetje dat hem eerder gepest had en wiens vader boos op hem was geworden. De oude man herkende het jongetje van zijn droom. Toen het jongetje hem vroeg waarom hij op het podium had gesproken wilde de oude man niet antwoorden.
Hij zei: “Jij moet ze het hen vertellen, nu er nog tijd is”.
De kleine jongen protesteerde en zei dat niemand naar hem zou luisteren. De oude man moedigde hem aan om toch de kracht te vinden om te spreken en toen liep hij weg.
Daarna liep de jongen terug naar de zaal en klom op het podium.
“Vroeger luisterden mensen naar deze man en respecteerden hem”, zei de jongen door de microfoon. De mensen in de zaal bleven doorpraten maar de jongen vervolgde:
“Hij probeerde ons te waarschuwen. We moeten naar hem luisteren”.
Vervolgens liep de jongen naar huis. Hij had geen zin meer om te feesten. Later die avond kwam de vader aan het bed van de jongen.
De vader zei: “Ik ben trots op je. Er is veel moed nodig om op een podium te gaan staan en te zeggen wat je denkt.”
De jongen keek bedroefd naar de grond en zei dat het niets had uitgemaakt en dat niemand naar hem had geluisterd.
Zijn vader vertelde hem dat dat niet waar was.
Hij zei: “Achteraf hebben nog veel mensen erover gepraat. Omdat er nog zoveel eten en drinken over was hebben we besloten om morgen bij hem in de heuvels een picknick te houden.”
Daar werd de jongen blij van en hij keek uit naar de volgende dag.
De picknick
Toen de mensen van het dorp de volgende middag bij het huis van de oude man aankwamen troffen ze een leeg huis aan. Ze besloten om naar een hoger gelegen klif te klimmen om daar te gaan eten. Daar was het uitzicht mooier.
Daar troffen ze de oude man aan. De man glimlachte toen hij zag hoe iedereen zich vermaakte en hoe de kinderen speelden. Het herinnerde hem aan zijn eigen jeugd.
Net toen iedereen aan het uitrusten was, kwam de eerste aardbeving. Iedereen hield zich schrap en de kinderen schreeuwden terwijl hun ouders op zoek naar hen waren. Gelukkig stonden ze om een stabiele plek waar de grond niet kon scheuren en waar er geen aardverschuivingen waren zoals in het dal waar het dorp was.
Toen de aardbeving voorbij was, zagen de dorpelingen hoe hun dorp was verwoest. Alle huizen stonden niet meer overeind, de nieuwe school was weg en de wegen waren gescheurd. Het dorp was niet meer te herkennen en iedereen huilde.
Een uur later zagen ze dat er vanuit de zee een grote golf kwam. Een vloedgolf stroomde over het land en verwoestte alles wat nog niet kapot was gemaakt door de aardbeving.
De oude manieren
Het jaar na de aardbeving en de vloedgolf gingen de bewoners hun dorp herbouwen. De oude man werd opgenomen door de dorpelingen en hij werd gewaardeerd. Hij kon nu ook meer vertellen over hoe het vroeger was, de medicinale planten en hoe de sterren het leven van de mens en de natuur beïnvloeden. De kleine jongen was erg geïnteresseerd in de leer en luisterde lang naar de oude man om van hem te leren.
Na twee jaar werd er een feest gevierd ter ere van de oude man om hem te bedanken voor de vele geschenken die ze van hem hebben mogen ontvangen. De oude man voelde dat het verleden weer met het heden was verbonden net zoals met de toekomst. De oude man was blij en voelde voldoening in zijn hart.
Niet lang daarna had de oude man weer een droom. Dit keer droomde hij over de mensen die hij in zijn jongere jaren had gekend. Hij wist dat zijn tijd was gekomen om deze wereld te verlaten. De volgende ochtend blies hij zijn laatste adem uit tijdens de opkomende zon.
De nieuwe manieren
Sommige verhalen en wijsheden van de oude man gingen met hem mee. Maar kleine zaadjes van kennis waren geplant in de geest van de jonge mensen om ervoor te zorgen dat de manieren van de oude mensen voort zouden leven in de toekomst.
Wat sprak jou aan in dit verhaal? Welke lessen haal jij hieruit? Laat me het weten in het commentaarveld hieronder. Andere lezers van dit artikel en ik kijken ernaar uit om van je te lezen!
Dank voor het lezen tot hier & het delen van dit verhaal met jouw collega’s, vrienden of familie. Het verhaal is gebaseerd op een Maori verhaal met de titel Te Tohunga.
En alsjeblieft, DEEL dit artikel met je netwerk op Twitter, Facebook en LinkedIn door op de knoppen hieronder te drukken zodat zij er ook profijt hebben van deze dit verhaal over de oude man die in het bos woonde. Je mag delen van dit blog overnemen als je de bron vermeldt.
Heb je een fout gezien in dit artikel? Laat me het weten! Ik ben je dankbaar!
